Yemeği, onun hamallığını yapacak kadar değil,seni taşıyacağı kadarıyla ye . Yine yemeği, onun seni yemiş olacağı kadar değil, senin onu yemiş olacağın kadar ye .Eğer onu sen yemiş olursan, yediklerinin tümü gönlüne nur saçar.Eğer o seni yemiş olursa,gönlün kara dumanla dolar. Üç şey kalbi karartır,çok yemek ve çok uyumak .çok konuşmak . Karın doydukça ruh bedenleşir ,karın acıkınca ruh kendisine gelir .Bedenin sağlığı ise az yemekte ,ruhun sağlığı az uyumaktadır. Aşırı yemek yiyen kişinin aklından, tekrar ele geçirilmesi mümkün olmayan bir şeyler gider Açlık, hem yüksek bir sıfat, hem de üstün bir melek(lik)tir.Az yemek , az uyumaya ;az uyku da az konuşmaya sebep olur. Tokluk hastalığı ,hastalıkta acıyı davet eder. Bütün hastalıkların temelinde tokluk vardır . Açlıksa cümle devanın esasıdır. Vehimlerin, kuruntu ve vesveselerin, hatta mahlukatın azgın nefislerin yakıcı ateşini açlık söndürür.Nefsi aç olanın vesveseleri gider. Deli bile aç kaldığı zaman akıllanır. Açlık ibret tarlası ve hikmet kaynağıdır. Yine açlık, yüksek anlayış ve derin sezişin ruhu, aşk kapısının anahtarı, irfan nurunun feneri ve hakikat yolunun rehberidir. Nefs yoksul bir hasta gibidir, onun acil şifası açlıktadır . Tokluk gönülden hikmeti siler; açlığınsa, gönüle kazandıramayacağı ilim yoktur. Açlık yüksek kalpli ve temiz ruhlu insanların neşesi ve Allah'ın hassas dostlarının kılavuzudur.
NAZIM
Açlık ki, insan vücudunun safasıdır
Hem evliyanın ve ruhu hemde temizlerin şiarıdır
Yemek düşkünlüğü Allah Dostunda bulunmaz
Zira ki,onun azığı hep Mevlayı anmaktır
Kaynak:MARİFETNAME
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder